W dniach 10-16 lipca 2022 wzięłam udział w kursie zrealizowanym w ramach naszego szkolnego projektu „Europa to my” w ramach programu Erasmus+ Mobilność Kadry Edukacyjnej Szkolnej. Kurs miał miejsce w Rejkiawiku i nosił tytuł: „Inspiring young language learners”. Dzięki temu dynamicznemu 7-dniowemu kursowi poznałam metodologię Smartenglish Creative Language School. Szkoła ta specjalizuje się w nauczaniu młodych uczniów języka angielskiego jako języka obcego, a prowadzi ją Sarah Jane Anthony. Sarah i jej zespół zbadali i opracowali własny program i metodologię nauczania języka angielskiego poprzez kreatywne, zmysłowe działania. W trakcie kursu poznawaliśmy, jak połączyć określone cele językowe z kreatywnymi i wielozmysłowymi działaniami. Biorąc udział w ćwiczeniach i zabawach doświadczaliśmy tych czynności z perspektywy dziecka.
Zachęcano nas również do korzystania z ekologicznych, domowych i przetworzonych zasobów jako alternatywy dla plastikowych wersji często spotykanych w szkołach. Na jednych z zajęć mogliśmy się podzielić ćwiczeniami i zabawami, z których korzystamy we własnych szkołach, abyśmy mogli uczyć się od siebie nawzajem.
Jeden wieczór poświęcony był na wspólną kolację, na której próbowaliśmy islandzkiej zupy rybnej, a potem degustowaliśmy tradycyjne produkty przywiezione przez uczestników kursu z wielu krajów europejskich.
Islandia jest niezwykłym miejscem na ziemi z pięknymi górami, wodospadami, lodowcami, księżycowym krajobrazem i przepięknym Oceanem Atlantyckim, który otacza wyspę dokoła.
Reykjavík zwany stolicą krainy lodu i ognia jest najdalej wysuniętą na północ stolicą świata. Obecnie to centrum działalności kulturalnej, gospodarczej i rządowej Islandii. Jest to jedno z najczystszych, najbardziej zielonych i najbezpieczniejszych miast na świecie, które zamieszkuje ponad 120 tysięcy Islandczyków, co stanowi około 1/3 całej populacji kraju. Pozostały obszar jest niemal niezaludniony. Są tam tylko góry, lodowce, wulkany i pola lawy wulkanicznej.
Na długo pozostanie mi w pamięci trasa „Golden Circle Tour”, gdzie widziałam: Park Narodowy Þingvellir (Thingvellir), gdzie do końca XVIII w. spotykał się najstarszy parlament na świecie. Obserwowałam wybuchy gejzera Strokkur strzelającego na około 20-30 metrów co mniej więcej 5-10 minut. Widziałam wspaniały wodospad Gullfos składający się z dwóch kaskad – pierwszej o wysokości 11 metrów i drugiej, dwudziestometrowej. Woda lodowcowa spływa tutaj do wąwozu o długości dwóch i pół kilometra i głębokości 70 metrów.
Półwysep Reykjanes – to rozległe połacie zastygłej lawy porośniętej mchem. Islandia to wyspa, na której znajduje się most między kontynentami, między dwiema płytami tektonicznymi – Bru Milli Heimsalfa. Można tutaj stanąć pomiędzy Europą a Ameryką. Miałam również możliwość skorzystania ze znanego na całym świecie ośrodka SPA – Błękitnej Laguny. Nie mogę nie wspomnieć o białych nocach. Latem w Islandii słońce prawie nie zachodzi. Do północy jest widno, a słońce zachodzi na około trzy godziny i znowu wschodzi. Napisałam "latem", jednak lato w Islandii jest zupełnie inne niż nasze wyobrażenie lata. Średnia temperatura w lipcu to 12 stopni. Do tego bardzo tam wieje i często pada. Jednak i tak warto tam pojechać.
